Pewnie nie raz złapałeś się za głowę jak usłyszałeś jakieś dramatyczne stwierdzenie o psach, które z pewnością nie jest prawdą. Niestety, często się to zdarza. Wynika to z braku wiedzy oraz przekazywaniu sobie tych "mądrości" z pokolenia na pokolenie. Oprócz tego, że są zabawne to mogą również szkodzić. Zebrałam tutaj kilka najciekawszych perełek. Zaczynamy obalanie mitów!
1. Jeżeli pies ma czarne podniebienie to jest agresywny.
O tak, moje ulubione. Nawet pamiętam, jak byłam dzieckiem to usłyszałam to od kogoś z mojej rodziny. Całe szczęście, że w to nie uwierzyłam, bo inaczej musiałabym zaglądać do pyska każdego spotkanego psa, żeby się dowiedzieć czy może mnie ugryźć czy nie. Czarne podniebienie świadczy tylko i wyłącznie o silnej pigmentacji i nie ma żadnego związku z występowaniem tej cechy u psa i jego charakterem. O zgrozo, Riko ma czarne podniebienie! Mam w domu prawdziwego agresora ;).
2. Suczka przynajmniej raz w życiu musi urodzić, by była zdrowa.
Bzdura. Ciąża i poród dla organizmu suczki to wielki wysiłek i może skończyć się tragicznie. Jeżeli nie planujesz mieć zarejestrowanej hodowli to najlepszym rozwiązaniem będzie sterylizacja. Zabieg ten zabezpieczy Twojego psa przed niechcianą ciążą i groźnymi schorzeniami. Poza tym w schroniskach aż roi się od porzuconych psów, a nie wzięły się one z powietrza.
3. Dorosłego i starszego psa nie da się niczego nauczyć.
Do dzisiaj słyszę takie stwierdzenia z ust ludzi, którym chyba po prostu nie chce się poświęcić czasu na szkolenie psa. Riko jest najlepszym przykładem na to, że się da i to z jakim efektem! W wieku 3,5 roku zaczęliśmy naukę sztuczek i komend. Pies w każdym wieku może zacząć szkolenie, a jego efekty zależą tylko od naszej konsekwencji, systematyczności i sposobu szkolenia.
4. Szkolenie od 1 roku życia.
Świadomy właściciel na pewno uśmieje się jak to usłyszy. Szczeniaka uczymy od początku pojawienia się w naszym domu. Oczywiście, sposób szkolenia musi być dostosowany do wieku szczeniaka. Lepiej uczyć od początku właściwych zachowań, komend przydatnych we wspólnym życiu niż odkładać to na później i oduczać niewłaściwych zachowań. Z tym może już być trudniej.
5. Ciepły i suchy nos = choroba.
Nie, nie, nie. Nos może być ciepły i suchy z wielu powodów, np. wysokiej temperatury powietrza, drzemki. Ale z drugiej strony to, że pies ma mokry i zimny nos też nie świadczy o tym, że jest okazem zdrowia. Jedynym sposobem, żeby dowiedzieć się czy pies ma temperaturę jest zmierzenie jej termometrem.
6. Jeśli pies nauczy się raz komend to będzie je pamiętał do końca życia.
Kolejny mit wyssany z palca. Pies cały czas potrzebuje stymulacji umysłowej, powtarzania komend i ćwiczeń. I to nie tylko w domu, ale w różnych miejscach. Jeżeli zaprzestaniemy powtarzania, po pewnym czasie pies zapomni nauczonych wcześniej komend czy sztuczek.
7. Pies, który je surowe mięso będzie agresywny.
Nie ma żadnego związku pomiędzy jedzeniem surowego mięsa przez psa a wpływem na jego charakter. Co więcej, surowe mięso nie zawiera różnych konserwantów i wypełniaczy, które możemy znaleźć w wielu karmach. Wybór zatem należy do właściciela, ale zapewniam, że przez to Twój pies nie zmieni swojego charakteru.
8. Twój pies będzie nieszczęśliwy po kastracji.
Mit, mit i jeszcze raz mit. Psy nie planują potomstwa i nie zakładają rodzin. Obiecuję, że Twój pies będzie szczęśliwy. Stanie się mniej pobudliwy, spokojniejszy, bo hormony przestaną buzować. Dzięki temu unikniecie też pogoni i ucieczki za suczką. W większości przypadków kastracja nie wpływa na zachowanie i energiczność psa.
9. Kundelki nie chorują.
Mit ten najprawdopodobniej wziął się stąd, że psy rasowe mogą dziedziczyć choroby związane z daną rasą. Jednak kiedy nie zapewnimy odpowiedniej opieki czy to rasowemu psu czy mieszańcowi, efekt będzie taki sam.
10. Pies mieszkający w bloku nie jest szczęśliwy.
Wisienka na torcie. Niektórzy ludzie myślą, że psu do szczęścia potrzebne jest wielkie pole do wybiegania i koniec. Twierdzą, że psu w bloku się nudzi, że się męczy itd. Otóż nie, gdy poświęci mu się czas i zadba o długie spacery, zabawę, kontakt z innymi psami. A często zapominają o tym właściciele psów na wsiach czy przedmieściach. Nierzadko jest tak, że właśnie ten pies w bloku jest o wiele szczęśliwszy.
A może znasz inne stereotypy? Podziel się nimi w komentarzu!
Komentarze
Prześlij komentarz